lezingen
Over Alice van Vuuren
Toen ik 18 jaar was ging ik naar de kliniek in Zuid-Afrika om af te kicken van alcohol. Ik was al jaren ongelukkig, kwam uit een instabiele jeugdsituatie en zat in een toxische relatie waar ik niet meer uit leek te komen. Ik ging mijn behandeling in met een alcoholverslaving en kwam eruit wetende dat ik Codependent en liefdesverslaafd was. De alcohol had mijn leven niet onhanteerbaar gemaakt, dat had de Codependency en de liefdesverslaving met me gedaan.
Dat is waar mijn proces is begonnen en de weg terug naar mezelf in gang is gezet. In de jaren die volgden begon ik verantwoordelijkheid te nemen voor mijn verslavingen. Ik leerde de basis van zelfzorg en zelfliefde, maar helaas nog niet genoeg. Ik was wel in herstel, maar niet op een consequente wijze. Dit resulteerde in nog meer toxische relaties en diepe depressies. Tot het punt dat ik zelfs weer naar de alcohol greep en geen andere uitweg zag dan mijn eigen leven te beëindigen. Ik wist dat als ik nu niet in zou grijpen, ik dood zou gaan.
Van gebroken meisje naar volwassen vrouw
Dus ik begon mijn herstel heel serieus te nemen, want het was een leven-of-dood situatie. Ik begon lastige emoties niet langer uit de weg te gaan en deze “monsters” recht in de ogen te kijken. Ik begon te beseffen dat ik nog heel lang kon wachten op iemand die mij zou redden, maar dat diegene niet zou komen. Tenminste, niet iemand buiten mezelf. Ik begon op mensen om me heen te vertrouwen om me te helpen, maar wist wel dat ik eindverantwoordelijke was voor mijn eigen leven. Naast dat ik begon te vertrouwen op het universum nam ik ook zelf de touwtjes in handen. Het is namelijk een wisselwerking.
Ik leerde naar mijn lichaam luisteren, zelfs als dit lichaam andere dingen met mij van plan was dan deze veeleisende maatschappij. Daarnaast begon ik te zien dat mijn lichaam de weg was naar heling en dat mijn weg naar binnen was. Geen positief denken, harder mijn best doen of me sterker voordoen dan ik daadwerkelijk was. Ik begon een eerlijk en betrouwbaar persoon te worden, ook wanneer dit betekende dat sommige mensen me minder leuk zouden gaan vinden. En naast deze kracht, was ik nederig genoeg om te beseffen dat ik mijn support systeem nodig had om te groeien.
Ik ben van gebroken meisje gegaan naar een volwassen vrouw. Nu pas begrijp ik dat verantwoordelijkheid nemen alles te maken heeft met liefde voor jezelf. En als je liefde voor jezelf hebt, heb je liefde voor anderen. Daarom ben ik er nu om jou verder te helpen in jouw proces.
